In 2013 is de nota weerstandsvermogen en risicomanagement herzien en vastgesteld. In deze nota is bepaald welke instrumenten ingezet worden voor de financiering van de incidentele en structurele risico’s. Gemeenten moeten zelf een beleidslijn formuleren over de in hun organisatie noodzakelijk geachte weerstandscapaciteit in relatie tot de specifieke risico’s. In deze nota wordt eerst een uitleg van de belangrijkste begrippen gegeven, de weerstandscapaciteit nader toegelicht en volgt een inventarisatie van de risico's. Voor verdere detaillistische uiteenzetting van de doelen en definities omtrent het beleid weerstandscapaciteit en risico’s verwijzen wij naar genoemde nota.
Het weerstandsvermogen is te definiëren als “het vermogen om niet-structurele financiële risico’s op te kunnen vangen, zonder dat het beleid of de uitvoering daarvan in gevaar komt.” Deze risico’s zijn kosten die niet zijn gedekt middels de begroting of waarvoor geen voorzieningen zijn getroffen of verzekeringen zijn afgesloten. Het weerstandsvermogen is van belang voor de gezondheid van de financiële positie van de gemeente voor het begrotingsjaar, maar ook voor de meerjarenraming.
In artikel 11 van het Besluit begroting en verantwoording is het belang aangegeven van het voeren van een adequaat risicomanagementbeleid. Uit dit artikel volgt dat de paragraaf over het weerstandsvermogen tenminste bevat:
- het beleid over de weerstandscapaciteit en de risico’s;
- een inventarisatie van de weerstandscapaciteit;
- een inventarisatie van de risico’s;
- kengetallen;
- beoordeling van de onderlinge verhoudingen tussen kengetallen in relatie tot de financiële positie.
Een risico is een kans op het optreden van een positieve dan wel negatieve gebeurtenis van materieel belang die niet is voorzien. De risico’s die relevant zijn voor het weerstandsvermogen zijn die risico’s die niet op een andere manier zijn ondervangen.